Isu doktor kontrak telah banyak dibincangkan. Kerajaan telah menawarkan untuk mengurangkan tunggakan secara berperingkat.
Tetapi bilangan jawatan tetap yang ditawarkan adalah sedikit. Bilangan yang lebih realistik ialah 5,000 doktor setahun.
Kerajaan sedang bergelut dengan pembayaran gaji besar-besaran yang terlibat pada masa ia perlu menangani isu ekonomi mendesak yang lain.
Isu doktor kontrak telah menjadi lebih besar kerana ia tidak ditangani dengan berkesan lebih awal.
Untuk bersikap adil, pentadbiran terdahulu memang memperkenalkan langkah-langkah tetapi ia bersifat sementara.
Ramai yang bersimpati dengan doktor kontrak. Tetapi apabila mereka bercakap tentang mogok, tahap simpati itu menurun.
Negara tahu betapa pentingnya perkhidmatan perubatan yang baik kepada negara.
Walaupun dengan bilangan doktor kontrak, kita sedar bahawa kita masih ketinggalan daripada jumlah yang disyorkan bagi setiap seribu penduduk untuk memberikan perkhidmatan yang baik.
Doktor di hospital kerajaan mengadu kerana terlalu banyak bekerja, manakala pesakit mengadu menunggu lama.
Ramai pesakit jantung terpaksa menunggu lama sebelum mendapatkan slot mereka untuk pembedahan.
Hospital swasta boleh mengurangkan masa menunggu, tetapi hanya untuk mereka yang berkemampuan.
Jadi kebanyakan orang pergi ke klinik kerajaan untuk rawatan. Ramai merasakan kerajaan telah memperuntukkan sebahagian besar bajet kepada sektor kesihatan.
Ianya tidak mencukupi. Menaikkan cukai telah dicadangkan untuk menyediakan kewangan tambahan. Tetapi ramai yang mengatakan ia bukan jaminan.
Malah ekonomi maju seperti United Kingdom berhadapan dengan peningkatan kos kesihatan.
Berakhirnya hari-hari yang mudah bagi para doktor untuk mendapatkan pekerjaan. Dulu graduan perubatan dijamin pekerjaan dan gaji serta faedah yang baik. Itu sebahagiannya menjelaskan mengapa ramai yang bersaing untuk belajar perubatan.
Tetapi pada masa kini, walaupun untuk mendapatkan tempat untuk melakukan housemanship pun sukar diperoleh.
Jadi keperluan untuk jawapan telah menjadi lebih mendesak.
Perbincangan mengenai penggunaan teknologi, seperti kecerdasan buatan dan robotik, telah menjadi lebih kuat.
Tetapi menggunakan teknologi yang dipacu Internet ini memerlukan infrastruktur digital yang baik.
Negara juga memerlukan orang yang mempunyai kemahiran yang betul untuk menjalankan teknologi kesihatan ini.
Mesti ada rancangan jangka panjang untuk beralih kepada perkhidmatan kesihatan yang lebih bergantung kepada teknologi.
Ia tidak jauh berbeza dengan sektor ekonomi lain yang juga sedang berusaha untuk melabur dalam teknologi untuk menyelesaikan cabaran terkini.
Kita melihat bagaimana teknologi membantu negara semasa pandemik. Kita melihat cara teknologi meningkatkan diagnostik dan rawatan untuk menguruskan Covid-19.
Tiada sebab mengapa penyakit lain, termasuk penyakit tidak berjangkit, tidak boleh ditangani menggunakan kumpulan teknologi IR4.0.
Ramai yang mengetahui tentang pembedahan jarak jauh di beberapa buah negara, dan kemajuan yang dicapai dalam diagnostik pengimejan menggunakan AI (Artificial Intelligence).
Untuk beralih kepada penjagaan kesihatan yang dipacu teknologi, kita perlu melabur dalam membina ahli teknologi kesihatan.
Kita juga memerlukan pusat latihan untuk teknologi.
Bukan hanya sekadar menjadi pembeli teknologi ini.
Kita perlu mempunyai kecekapan untuk mengekalkan teknologi yang canggih. Kita juga mungkin perlu menyesuaikan teknologi ini dengan keadaan semasa kita.
Ini memerlukan penubuhan rantaian sokongan teknologi yang boleh berfungsi sebagai pusat penyelidikan dan latihan.
Ringkasnya, ekosistem perkhidmatan kesihatan negara memerlukan idea baharu.
Menggunakan teknologi boleh menyelesaikan masalah doktor kontrak.
Penulis ialah seorang profesor di Pusat Tan Sri Omar untuk Dasar STI, Universiti UCSI . Pendapat beliau turut disiarkan di NST
